یک به جا مانده (1)

تا حالا شده فکر کنید چقد عقبید ...؟/

تا حالا شده فکر کنید از همه جا بی خبرید ...؟/

از هر چیزی که میاد و میره .../ از هر کسی هر چیزی...؟/

یعنی فقط سایه ها رو ببینید ...؟/ یا فقط تو خواب باشین ...؟/

آرزوی یه چیزی رو داشته باشین ولی ندونید چرا ...؟!

ندونید چیه که شما رو داره به طرفش میکشه ...؟!

اون چی داره که شما دارید براش میمیرین ...؟!

دارید براش اشک میریزد و زار زار گریه می کنین ...؟!

اصلا میشناسینش ...؟!

چی ازش دیدین ...!

چی ازش می خواین ...!

شاید باهات خیلی فاصله داره ... شاید ازت خیلی دوره

ولی دوسش داری ... این چیه که تو دلمون داره داد می زنه ... این چیه که باعث دلتنگی میشه

همه ی اینا رو گفتم که یه چیزی رو بگم ...

اگه برید همه چی دستون میاد ... می دونید کجایید ، کجا دارید میرید ،‏کجا می خواید برید ...

................

دیدن جانبازی که نشسه رو ویلچر و چنان خیره شده به آقا که انگار داره باهاش حرف می زنه ...

اصلا شاید واقعا داره حرف می زنه ...

دیدن چشمان پر اشک مادری که دستاش و دراز کرده رو به آسمون و داره برا همه دعا میکنه ...

و دیدن برادری که داره با نفس های کشیده و سخت خودش و به ضریح می رسونه تا آقا حاجتش و روا کنه ...

چشمان ما انگار بی بهانه نمی گرید / چیزی هست که آتش می زند بر دل

چشمان ما تاب دوری را ندارد / زتاب دوری صورت می زند بر گل

.............

منتظر بمانید ...

نازک خیالی ...

مدام پرسه زنم در حوالی چشمت

که هم پیاله شوم با اهالی چشمت

به پای تاک زمستی دخیل می بندم

که ترک می نکند لاابالی چشمت

عطش سراغ من آمد شبی که نوشیدم

پیاله ای زشراب زلالی چشمت

نگاه کردم تو ، وقتی سراغ من آمد

که کشته بود مرا بی خیالی چشمت

هنوز چشم تو آبی ترین دریا هاست

مباد چشمه ی من خشکسالی چشمت

هوای چشم تو ابری ، فضای چشم تو سبز

خوش است آب و هوای شمالی چشمت

نهان نمی کنم از تو ، هنوز هم پیداست

کنار پنجره ها ، جای خالی چشمت  

قسم به لطف نگاهت که شعر و موسیقی

نمی رسند به نازک خیالی چشمت

(پروانه)