انسان راکب و انسان مرکوب

جلسه اخلاق حضرت آیت الله صفایی بوشهری - 24 آذر ماه 1390     .

    .....................

بسم الله الرحمن الرحیم     .

انسان یا راکب نفس است یا مرکوب نفس    .

گاهی افسارنفسش دست اوست و نمی گذارد که چموشی کند و به دنبال پلیدی ها رود    .

وقتی که میل به دنیا دارد، افسار را محکم نگه می دارد  .

وقتی که می خواهد ازخدا دور شود لجام را محکم می گیرد. نمی گذارد که ببرد آنجا که خاطر خواه اوست.

گاهی هم انسان نفس را مثل حیوانی که رام شده تابع خود می کند و آرام.

نفس منتظر است که او چه می گوید تا اجرا کند.

نفسی که چموش است امّاره است.

و نفسی که آرام و رام شده است، مطمئنه است.

اما کسی که او مرکب نفس شده است چه ؟؟

تمام وجود او نفس است. در مقابل نفس، نَفَس نمی تواند بکشد. دیگر دشمن اصلی او نفس اوست.

بعضی نفس ها مثل مار هستند. اما این نفس تبدیل به اژدها شده است. بت شده است.

محل شیاطین است. هم خودش فاسد است هم بقیه را فاسد می کند. فاسد ِ مفسد!

پس باید از نفس مراقبت کرد.

که این مراقبت ترک حرام است. نماز شب، نوافل، خوب درس خواندن و خوب درس خواندن...

و از مواردی که احتمال افتادن به گناه در آن است پرهیز کنیم. ورع و تقوا داشته باشیم.

یکی از مواردی که کمک می کند بر تسلط بر نفس نماز است. و دیگری صوم است. روزه!

این دو موجب اقتدار انسان می شود. "واستعینوا بالصبر و الصلوه"

انسان اینگونه می تواند راکب نفس بشود نه مرکوب و مرکب !

صلوات